Karin Slaughter is de schrijfster achter enkele van de meest meeslepende thrillers van onze tijd. Zij heeft in haar boeken de kunst van het vertellen van verhalen naar nieuwe hoogten gebracht. Voor velen van ons begon onze reis met haar werk met één speciaal boek – een eerste kennismaking die ons betoverde, ons aan het denken zette en ons op het puntje van onze stoel hield. In deze blog delen vijf toegewijde fans hun onvergetelijke herinneringen aan het moment waarop ze voor het eerst verdwaald raakten in de wereld van Karin Slaughter.
Anoniem: ‘Het eerste boek van Karin Slaughter wat ik las was mooie meisjes. Ik was toen net thuis uit het revalidatiecentrum na m’n 1e herseninfarct en kon deze overkopen. Het lezen van het boek van Karin Slaughter hielp me de lange dagen met therapie korter te maken. Een fijne afleiding in moeilijke tijden. Ik was meteen verkocht en heb daarna alle eerdere boeken kunnen kopen en alle boeken daarna ook gekocht. De nieuwste : Waarom we logen ook in huis. Karin Slaughter mijn favoriete schrijfster.’
Dorien: ‘Het allereerste boek dat ik las was ‘Een lichte koude huivering’. Ik ben erin begonnen toen ik het boek ontdekte in een kringloopwinkel. Ik noem de boeken die ik daar vind mijn ‘kringloopgelukskes’. Vanaf de eerste pagina’s was ik al volledig verkocht. Ik had ook niet door dat dit in een volgorde was van een serie maar die heb ik dan achteraf netjes ingehaald want door mijn ‘kringloopgelukskes’ een nieuwe fantastische schrijfster ontdekt. Daarna heb ik het op eender welke plaats ik was verder uitgelezen, ik nam het overal mee naartoe en elke kans die ik kreeg greep ik om verder te lezen. Ik kan me op zulke momenten volledig afsluiten van alles en iedereen rondom mij. Het zaligste gevoel ooit en dit is alles te danken aan die fantastische auteurs en hun boeken!’
Manouk: ‘Ik kreeg het eerste boek van Karin Slaughter voor mijn verjaardag van mijn vader. Dit was ‘Een lichte koude huivering’, deel 3 van de Grant County-serie. Mijn vader koopt vaker boeken voor me, hij zoekt ze dan zelf uit en zo ontdek ik nieuwe leuke thrillers.
Ik woonde toen nog thuis. Ik was meteen heel nieuwsgierig naar het verhaal, maar ontdekte dat het een derde deel was. Van de boekenbonnen die ik verder voor mijn verjaardag kreeg kocht ik toen deel 1 en 2. Ik las dus als eerste Nachtschade, ‘zoals het hoort’. Daarna heb ik de boeken steeds gevraagd voor elke verjaardag. Helaas weet ik niet meer precies hoe oud ik was bij de eerste, maar het is al minstens 16 of 17 jaar geleden! Ik ben op 1 juni jarig, dus ik vraag elk jaar het nieuwe boek voor mijn verjaardag. Extra groot feest dus!’
Anoniem: ‘Mijn eerste boek van Karin Slaughter heb ik lekker thuis gelezen, iedere vrije minuut was ik aan het lezen. Het tweede boek, Triptiek, kocht ik in Den Helder. Mijn ouders waren daar met hun klassieke jachtje op Sail Den Helder. Mijn moeder was toen al ziek maar we hebben het festival terrein lekker over kunnen wandelen. We vonden een kraampje met netjes ingepakte tweedehands boeken. We hebben daar beiden wat leuks uitgezocht en sindsdien ben ik verslingerd aan de serie van Will en Sara. Een heel fijne herinnering die ik nog aan mijn moeder heb.’
Mirjam: ‘Mijn eerste Karin Slaughter was Nachtschade, de eerste van de Grant County serie. Ik heb het thuis in 1 ruk uitgelezen, ik werd gewoon in het verhaal gezogen. Ik was gelijk zo verknocht dat ik sindsdien elk jaar weer haar boek koop. Ik probeer ook altijd naar de signeersessies te gaan en heb er al heel wat gesigneerd in mijn boekenkast staan. Ze gaat ook altijd mee op vakantie maar dan op mijn ereader. Ik koop het boek twee keer 1 papieren exemplaar om te signeren en voor mijn verzameling en een e-book om te lezen op vakantie. Ik probeer ook andere lezers enthousiast te krijgen voor Karin Slaughter, soms met succes. Bij andere thrillerschrijvers lees ik bijna altijd alleen de serie maar van Karin Slaughter lees ik ook graag de stand alone boeken. Ik leen mijn exemplaren alleen uit aan mensen waarvan ik weet dat ik ze ook terugkrijg en die net zo zuinig zijn op hun boeken als ik. Ik heb heel wat tranen gehuild bij de dood van een bepaalde personage en was geschokt door de daden van anderen. Zo moet een verhaal zijn voor mij, dat je echt meeleeft met de personages dat het me wat doet als er iets met ze gebeurt. Ik hoop nog vele boeken van Karin Slaughter te lezen en hoop haar gauw weer te zien bij een signeersessie.’
Wat is jouw favoriete Karin Slaughter boek?